Czy można
tak w nieskończoność
nasłuchiwać kroków
jak szumu deszczu
wyczekiwać słońca
w ścianach skutych lodem
tek w nieskończoność
wypatrywać oknem
wylotu ulicy...
Atam
tylko
szarość i obcość
razem za ręce
tak w nieskończoność
czy można....
Urszula Ambroziewicz
2..Pod zamgloną gwiazdą
samotnie
zamieniamy zwyczaje
na wygodne.
Dziś zestarzały się pieśni
skostnieli Orfeusze.
Pod zamgloną gwiazdą
samotnie
schodzi z afisza ludzkie
nieobce.
I łatwiej
o przyjaciela w książce
niż w biedzie.
Krzysztof Barański.....
Następna część wierszy już jutro!!
